Γουέστ Σάιντ Στόρι / West Side Story (1961) με ελληνικούς υπότιτλους online

Σύνοψη

ταινία Γουέστ Σάιντ Στόρι / West Side Story (1961) online του σκηνοθέτη Jerome Robbins, Robert Wise Ρωμαίος και Ιουλιέτα στη Νέα Υόρκη: Δυο αντίπαλες συμμορίες, οι Jets και οι Sharks, διεκδικούν την αναγνώριση. Το δράμα ξεσπά όταν ο πρώην αρχηγός των Jets ερωτεύεται την αδελφή του αρχηγού των Sharks. Στο θέμα του Ρωμαίου και της Ιουλιέττας βασίζεται ένα από τα ομορφότερα μιούζικαλ που είδαμε ποτέ. Ο Tony, που ανήκει στην ομάδα των Jets (συμμορία νέων Αμερικάνων), ερωτεύεται τη Μαρία, αδελφή του αρχηγού των Sharks (συμμορία Πορτορικανών), του Bernardo, τον οποίο σκοτώνει κατά λάθος πάνω σε μια έκρηξη θυμού και εκδίκησης, αφού εκείνος είχε σκοτώσει τον αρχηγό των Jets και παιδικό φίλο του Tony. Η Anita, αγαπημένη του Bernardo, διαδίδει την ψεύτικη πληροφορία ότι η Μαρία σκοτώθηκε. Ετσι, θεωρώντας την αγαπημένη του νεκρή, ο Tony εκτίθεται στα πυρά των Πορτορικανών που ζητούν εκδίκηση για το θάνατο του αρχηγού τους και πεθαίνει. Μιούζικαλ με τραγικό τέλος, στο οποίο η ένωση αρσενικού-θηλυκού δεν στέφεται με γάμο και κατ' επέκταση δεν επιτελείται η ένωση των δ ιαφορετικών κοινοτήτων, αλλά ο θάνατος του Tony και η τραγική φιγούρα της Μαρίας υπόσχονται τη συνειδητοποίηση της διαφορετικότητας και την έναρξη της συμφιλίωσης. Θεατρικό μιούζικαλ, με μεγάλη επιτυχία τρία συνεχή χρόνια (1957-1960) στο Wintergarden της Νέας Υόρκης, μεταφέρεται στην οθόνη από τον πολύ καλό Robert Wise, γνωστό μας, τουλάχιστον, από το μοντάζ του Citizen Kane και τη σκηνοθεσία της Μελωδίας της Ευτυχίας. Τη σκηνοθεσία συνυπογράφει ο χορογράφος Jerome Robbins, o οποίος, πράγματι, δημιούργησε καταπληκτικές ρυθμικά σκηνές και επάξια τιμήθηκε με τον Wise με τα Οσκαρ Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Ταινίας. Τα κυριότερα χορευτικά μέρη γυρίστηκαν στην 68η και την 110η οδό, οι οποίες είχε αποφασιστεί να κατεδαφιστούν και, πριν γίνει αυτό, διαμορφώθηκαν και δόθηκαν για το γύρισμα, που κράτησε πέντε εβδομάδες. Συνολικά τα γυρίσματα διήρκεσαν έξι μήνες, σε διάφορους χώρους, γυμναστήρια, δρόμους, γκαράζ, διαμορφώνοντας ένα εντελώς διαφορετικό κλίμα από τα παραμυθένια μιούζικαλ. Εδώ, τα μουσικά μέρη ενσωματώνονται πιο πλαστικά στη δομή του έργου. Οι κινήσεις γίνονται φυσικά, λες και τα πόδια δεν μπορούν να κρατηθούν και παρασύρονται στο χορό. Οι χορογραφίες είναι καταπληκτικές, αποδίδουν με σαφήνεια το κλίμα της ταινίας, δεν αποτελούν στάση μέσα στην αφήγηση και εισάγουν την έννοια του παιχνιδιού. Ολα, στην αρχή τουλάχιστον, φαίνονται σαν ένα παιχνίδι ανάμεσα σε δυο διαφορετικές παρέες παιδιών. Και οι ίδιοι το αντιλαμβάνονται σαν παιχνίδι. Δεν μαρτυρούν στους μεγάλους τις κόντρες τους, παριστάνουν οι ίδιοι τους μεγάλους, κρατούν και σέβονται διαδικασίες, εθιμοτυπικά και κανόνες, έως ότου όλα αυτά γυρίσουν μπούμερανγκ εναντίον τους. Οταν οι θάνατοι αρχίζουν και γίνονται πραγματικοί, οι ήρωές μας αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στο θυμό και τον πόνο, στην εκδίκηση και τη συγγνώμη. Δύο συμμορίες παιδιών φτωχών οικογενειών, οι μεν πρόσφυγες, οι δε χαμίνια του δρόμου βρίσκουν τρόπους να υπάρξουν και να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους με τη ζωή, παλεύοντας μεταξύ τους. Το χορευτικό των Jets έξω από νυχτερινό τους στέκι, όπου παρουσιάζουν, με γλαφυρότητα και ευκρίνεια, τη λίγο έως πολύ αναμενόμενη εξέλιξη της ζωής τους, είναι από τα πιο όμορφα κομμάτια της ταινίας, όπως και το θρυλικό πλέον America, χορευτικό που περιγράφει τις αγωνίες, τις ελπίδες και τα όνειρα των νέων Πορτορικανών στην Αμερική.